در سال ۲۰۱۱ مقاله اي با عنوان چرا نرم افزاران دنيا را ميخورند ادعا کرد که  شرکت‌های دیجیتالی مانند نتفلیکس، آمازون و اسپاتیفای اقتصاد آمریکا را بازسازی خواهند کرد.

و سپس در یک مقاله جدید از دفتر ملی تحقیقات اقتصادی، اقتصاددانان سانگمین اوم و یونگ شین  نگاهی عمیق به تأثیر اقتصادی واقعی نرم‌افزار می‌اندازند و به یک نکته مهم  اشاره می‌کنند، و اینکه چگونه نرم‌افزار دنیا را می بلعد، چیزی است که واقعاً مهم است.

البته آنها استدلال می کنند که نرم افزار متفاوت از اخلالگران بزرگ اقتصادی عمل می کند و در این مورد نرم افزار واقعاً جایگزین انسان‌ها می‌شود و مستقیماً درآمد را از کارگران به شرکت‌هایی که به‌طور انبوه نرم‌افزار می‌خرند، اختصاص می‌دهد.

این برای سیاست گذاران و دولت هایی که در تلاش هستند درباره تأثیرات آینده هوش مصنوعی فکر کنند، بسیار مهم است. شین مي گويد که روند هوش مصنوعی براي  بازسازی نحوه توسعه، فروش و پیاده‌سازی نرم‌افزار، می‌تواند از تلاش‌های بسیار نوپای سیاست‌گذاران جهانی برای آماده‌سازی جهان برای اقتصاد دیجیتالي آینده پیشی بگیرد.

پیشرفت‌های فناوری در ظاهر چیز خوبی است، اما از بعد ديگري آنها تأثیر بسیار مخرب و پیامدهای بسیار بزرگی دارند ... برخی افراد به اندازه کافی خوش شانس هستند که از آن استفاده می کنند و برخی دیگر فرصت های شغلی خود را از دست می دهند

محققان می خواستند یک معما را حل کنند: چرا سهم کارگران از کل درآمد در اقتصاد از دهه 1980 به طور پیوسته در حال کاهش بوده است. در حالی که از آن زمان اقتصاد به ابعاد غیرقابل تصوری رسیده است، قدرت کسب درآمد کارگران رشد نکرده است.

مقاله Shin and Aum استدلال می کند که نرم افزار مستقیماً مسئول اين کاهش بوده است. یافته‌های آن‌ها، به‌ویژه برای کارگران واضح است: از نظر اقتصادی، ماشین‌های قدیمی در واقع بهره‌وری کارگران را بهبود می‌بخشند. با این حال، نرم افزار به طور مستقيم جایگزین آنها می شوند.

آنها این را با مطالعه داده‌های کره جنوبی کشف کردند، جایی که شرکت‌ها سرمایه‌گذاری خود را در نرم‌افزار مستقل از ساير سرمایه‌گذاری ها دنبال می‌کنند. آنها دریافتند که شرکت‌هایی که به‌شدت روی نرم‌افزار سرمایه‌گذاری می‌کردند، با ارزان‌تر شدن نرم‌افزار شاهد افزایش بهره‌وری بزرگی بودند و این شرکت‌ها مایلند سهم نیروی کار کمتر از حد متوسط ​​داشته باشند.

شین گفت: «آنچه واقعاً اتفاق می‌افتد این است که شرکت‌ها به‌جای استخدام پنج منشی، اکنون فقط دو منشی را استخدام می‌کنند که می‌توانند به خوبی از نرم‌افزار استفاده کنند. برای کارگران در طی 25 سال گذشته یا بیشتر، یک تغییر ظریف وجود داشته است، که خواستار سرمایه گذاری بیشتر در مهارت های نرم افزاری از جانب کارگران است.

او می گوید که هوش مصنوعی تنها به این پدیده سرعت می بخشد.

تایلر کاون، اقتصاددان، در اوایل سال جاری در بلومبرگ درباره پدیده کلی از دست دادن کارگران با افزایش سود جهانی نوشت، در حالی که توضیح دیگری در رابطه با نرم افزار ارائه کرد همین ایده را در مورد هوش مصنوعی بیان کرد. کاون نوشت که کارآفرین بودن تا حدی به دلیل نرم افزار آنقدر آسان شده است که افراد بیشتری به جای کار کردن به عنوان کارگر وارد طبقه «سرمایه دار» می شوند، چیزی که به نظر شین قابل قبول است اما فقط  بخش کوچکی از آن را توضیح مي دهد.

شین تأثیر نرم‌افزار بر اقتصاد را آن‌قدر بزرگ و فراگیر توصیف کرد که از هر راه‌حل سیاستی دوری می‌کند و نیاز به سرمایه‌گذاری جامع در آموزش دارد تا اطمینان حاصل شود که کارگران می‌توانند به طور مؤثر با سیستم‌های پیشرفته هوش مصنوعی تعامل داشته باشند .

شین گفت: «آموزش مجدد کارگران واقعاً دشوار است و آموزش یک حوزه کند است. ما فکر می‌کردیم که آموزش برنامه نويسي بهترین کاری است که می‌توانیم انجام دهیم، اما اکنون این موضوع نامشخص است... من فکر نمی‌کنم که توصیه‌ی سیاستی واقعا ساده‌ای وجود داشته باشد، به جز داشتن یک سیستم آموزشی خوب.»